سرطان پوست تهاجمی

در مطالعه ای در مورد مدل های موش و بافت انسان ، محققان نشان داده اند که چگونه اشکال تهاجمی سرطان پوست قادر به همکاری سیستم ایمنی بدن برای تهاجمی است. دانستن این امر می تواند منجر به درمان های بهتر و مؤثرتر شود. تحقیقات جدید ، منبع با یافته های یافته که اکنون در ژورنال سلول ظاهر می شود ، مکانیسمی را پیدا کرده است که اجازه می دهد اشکال تهاجمی سرطان پوست به سرعت تهاجمی و گسترش یابد. این مطالعه ، که سازمان غیرانتفاعی تحقیقات سرطان در انگلستان تأمین می کند ، توسط تیمی از کالج کینگ لندن و دانشگاه کوئین مری لندن، هر دو در ایالات متحده انجام شد. در آزمایش خود ، آنها آرایش سرطان پوست یا ملانوما را به دنبال عواملی که به نفع آنها کار می کنند ، تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که چنین سلولهای سرطانی مولکول های خاصی را که با سیستم ایمنی بدن تعامل دارند ، آزاد می کنند و سیگنال هایی را ارسال می کنند که به نفع رشد و گسترش تومورها هستند. در آینده ، محققان امیدوارند که کشف جدید آنها به دانشمندان این امکان را می دهد تا استراتژی های بهتری را برای هدف قرار دادن ملانوما تهاجمی و جلوگیری از عود به دست آورند.

یک مکانیسم سیگنالینگ پیچیده

تیم تحقیقاتی هر دو به نمونه تومور ملانوما جمع آوری شده از بیماران انسانی و همچنین مدل های موش این شکل از سرطان نگاه کردند. این تحقیقات نشان داد که پرخاشگری سرطان پوست تا حد زیادی به دلیل وجود پروتئین میوزین II در مقادیر زیادی در سلولهای سرطانی است. میوزین دوم به تحرک سلولی کمک می کند ، به این معنی که به سلول ها کمک می کند تا به دور خود حرکت کنند. بنابراین ، سطح بالای این پروتئین باعث می شود سلولهای سرطانی متحرک تر شوند و سریعتر در اطراف بدن پخش شوند. با این حال ، محققان همچنین دریافتند که میوزین 2 ترشح موادی را که سیگنال هایی را به سیستم ایمنی بدن ارسال می کنند ، تحریک می کند ، و آن را برای دور زدن سلولهای سرطانی می گوید. به طور خاص ، این مواد "با ماکروفاژها" صحبت می کنند. اینها سلولهای ایمنی تخصصی هستند که به طور معمول بدن های خارجی ، سلولهای نقص و بقایای سلولی را مصرف و از بین می برند.

هدف قرار دادن مقصرین شیمیایی

تأثیر دیگر مواد ترشح شده به لطف میوزین دوم ، سوراخ شدن رگ های خونی به گونه ای است که سلولهای سرطانی می توانند به جریان خون منتقل شوند و به سایت های دوردست در بدن سفر کنند.

پروفسور ویکی سانز-مورنو ، نویسنده اصلی ،توضیح می دهد: این مطالعه ، چگونگی تعامل سلولهای سرطانی با و تأثیرگذاری بر محیط اطراف آنها برای رشد و گسترش را برجسته می کند.  وی می افزاید: توسعه درمانهایی که مواد شیمیایی را که سیستم ایمنی بدن را تغییر می دهند هدف قرار می دهند ،می تواند به جلوگیری از شیوع بیماری کمک کند. تجزیه و تحلیل های بیشتر این تیم را نشان داد که مهمترین شیمیایی منتشر شده از طریق میوزین 2 اینترلوکین ای1 است ، پروتئین سیگنالینگ که به تقویت تهاجمی سلولهای سرطانی کمک می کند.

در جستجوی ترکیب های درمانی

محققان توضیح می دهند که برخی از داروهای هدفمند فعالیت میوزین 2 از قبل وجود دارند ، اما در حال حاضر مردم از آنها به طور عمده در درمان سایر شرایط استفاده می کنند. اینها شامل گلوکوم ، وضعیت چشم است که بعداً در زندگی ظاهر می شود و می تواند منجر به از بین رفتن بینایی شود. پروفسور سانز-مورنو و همکارانش اکنون قصد دارند مسدود کننده های میوزین 2 را در رابطه با درمان های فعلی سرطان آزمایش کنند تا ببینند آیا این دو سازگار هستند یا خیر. ئگزینه استفاده از مهار کننده های اینترلوکین ای 1 برای کاهش تهاجم سلول های سرطانی نیز در معرض دید است. در حال حاضر ، آزمایشات بالینی وجود دارد که چنین داروهایی را برای معالجه سرطان روده بزرگ آزمایش می کند.

پروفسور سانز مورنو می گوید: ما هیجان زده هستیم تا دریابیم که آیا داروهای مهار کننده می توانند در ترکیب با سایر روشهای درمانی هدفمند استفاده شوند. پروفسور ریچارد ماریس ، مدیر موسسه تحقیقات سرطان بریتانیا منچستر ، در این مطالعه نقش نداشت اما خاطرنشان می کند که یافته های جدید می تواند منجر به روش های بهتری برای جلوگیری از بازگشت ملانوما به دنبال درمان سنتی سرطان شود. پروفسور ماریس با افزود: وقتی ملانوما برداشته می شود ، همیشه این احتمال وجود دارد که برخی از سلول ها بمانند. برای زنده ماندن طولانی تر.

منبع: Medicalnewstoday.com

ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال